Proljetni soneti (Ćatić)/VI
|
Divan je život, u slobodi kada
Zagrije plamen ljubavi nas svete!...
Gle, tamo pastir; pastirica mlada
Kraj njega sjela i čarape plete.
Vidiš li njene bokove i grudi,
Vidiš li kakva on je jedra stasa!?
Krv im i zdravlje licem se talasa,
Bezbrižan pogled po svijetu im bludi.
Oko njih stado pase sred rudine
I janjci trče i majkama hrle -
A njiha dvoje ljube se i grle.
Katkada zvuk se tanke frule vine,
Pa od tog zvuka sav vazduh zamiri -
Oj, budimo i mi mlađani pastiri.