Kad sretneš Hanku
- Kad sretneš Hanku, sijedu baku,
- u mahali, u sokaku,
- selami je, pozdravi je,
- jer znaj da je vila bila.
- Zbog nje je Zijo danima pio,
- zbog nje je Salko u vodu skak'o,
- zbog nje je Ibro hapsane rib'o,
- zbog nje je Bego u mezar leg'o.
- Zbog nje su noži parali srca,
- zbog nje se lila momačka krvca.
- Hvališe ljudi ljepotu njenu
- i pjesnici za nju znaše,
- tu, nekada, divnu ženu,
- i sazlije opjevaše.
- Nigdje još ne bi takvoga stasa,
- Nit ljepših usta, umilnog glasa,
- od pjesme njene, slavuj umukne,
- od puste želje, srce da pukne.
- Takva je bila zanosna Hanka,
- najljepša djeva iz mog sokaka.
- Godine burne odniješe mladost,
- k'o vjetrovi list sa gore,
- u očima gasnu radost,
- divno lice skriše bore.