Hasan-agin sevdah
Što te nema, što te nema,
Podaci o tekstu | |
---|---|
Autor | Aleksa Šantić |
Naslov | Hasan-agin sevdah |
Podnaslov | |
Iz | |
Izdavač | {{{IZDAVAČ}}} |
Izdanje | |
Vrijeme nastanka | |
Datum izdanja | |
Mjesto izdanja | |
Prevodilac | |
Originalni naslov | |
Originalni podnaslov | |
Originalno mjesto nastanka | {{{ORIGINALNO MJESTO NASTANKA}}} |
Izvor | |
Kratak opis | |
Status obrade | |
nepoznat | |
Pažnja: Za ovaj status obrade ne postoji šablon.
| |
Slika | |
kad na mlado poljsko cv'jeće
biser niže ponoć n'jema,
kroz grudi mi želja l'jeće,
što te nema, što te nema?
Kad mi sanak spokoj dade
i duša se miru sprema,
kroz srce se glasak krade,
što te nema, što te nema?
Procv'jetala svaka staza
k'o što bješe divnih dana,
po ružama i sad prska
bistra voda šadrvana.
Ispod rose zumbul gleda,
iz behara miris vije,
a za mene k'o da cvili
i u bolu suze lije.
Što te nema, što te nema,
vedri istok kad zarudi
u treptaju od alema,
i tad srce pjesmu budi,
što te nema, što te nema?
I u času bujne sreće,
i kad tuga uzdah sprema,
moja ljubav pjesmu kreće,
što te nema, što te nema?
Kako mi je srce jadno,
kao da ga neko bode,
te sve plače i sve pita:
Kuda moja Zejna ode?
Je li griješna sabah zora,
il' nebeska sjajna zv'jezda,
je li griješna ljubav moja
k'o glas ptice iz gnijezda?